باید گفت دانه بندی فرآیندی است که در آن ذرات پودر اولیه خشک (یعنی ذرات پودر منفرد و مجزا) برای چسبیدن پردازش می شوند تا ذرات چند ذره ای بزرگتر به نام گرانول پلی آمید را تشکیل دهند.
گرانول های دارویی معمولاً بسته به استفاده بعدی از گرانول ها دارای محدوده اندازه بین 0.2 تا 4.0 میلی متر هستند. در اکثر موارد، زمانی که گرانول ها به عنوان یک محصول میانی ساخته می شوند، محدوده اندازه ای به سمت انتهای پایین این طیف دارند.
معمولاً بین 0.2 تا 0.5 میلی متر. هنگامی که برای استفاده به عنوان یک فرم دارویی به تنهایی آماده می شوند، معمولاً بسیار بزرگتر هستند (معمولاً 1-4 میلی متر).
پس از دانه‌بندی، گرانول‌ها یا بسته‌بندی می‌شوند (هنگامی که به صورت دوز استفاده می‌شوند) یا ممکن است قبل از فشرده‌سازی قرص یا پر کردن کپسول با سایر مواد کمکی مخلوط شوند.
دلایلی که چرا دانه بندی اغلب ضروری است به شرح زیر است: برای جلوگیری از تفکیک اجزای تشکیل دهنده مخلوط پودر
جداسازی (یا اختلاط زدایی، که در فصل 11 مورد بحث قرار گرفت) اساساً به دلیل تفاوت در اندازه و یا چگالی اجزای مخلوط رخ می‌دهد.
ذرات کوچکتر و یا ذرات متراکم تر در پایه یک ظرف با ذرات بزرگ و/یا چگالی کمتر بالای آنها متمرکز می شوند. یک دانه بندی ایده آل شامل تمام اجزای ترکیب به نسبت صحیح در هر گرانول خواهد بود و اگر این امر محقق شود، جداسازی تک تک اجزا رخ نخواهد داد.
همچنین مهم است که توزیع اندازه ذرات گرانول ها را کنترل کنیم، زیرا اگرچه ممکن است اجزای جداگانه جدا نشوند، اگر توزیع اندازه گسترده ای از خود گرانول پلی آمید ها وجود داشته باشد، گرانول ها ممکن است جدا شوند.
اگر این اتفاق در قیف‌های دستگاه‌های پر کردن ساشه، دستگاه‌های پر کردن کپسول یا دستگاه‌های قرص‌سازی رخ دهد، محصولاتی که دارای تغییرات وزنی زیادی هستند، ایجاد می‌شود.
این به این دلیل است که این ماشین ها به جای وزن، حجم را پر می کنند. اگر نواحی مختلف در قیف حاوی گرانول هایی با اندازه های مختلف (و در نتیجه چگالی ظاهری متفاوت) باشد، حجم معینی از هر منطقه حاوی وزن متفاوتی از گرانول خواهد بود.
این امر منجر به تغییر غیرقابل قبول محتوای دارو در دسته محصول نهایی می شود، حتی اگر دارو به طور مساوی، وزن به ازای وزن، از طریق دانه های جداگانه توزیع شود.
