وقتی صحبت از کلت اسباب بازی c20 به میان میآید، بسیاری از ما فکر میکنیم که این سلاح «خشونتآمیز» است و برخلاف چیزی است که باید به کودکان آموزش دهیم. اگر خشونت را عادی کند و بچه ها بزرگ شوند تا از سلاح های واقعی استفاده کنند، چه؟ اگر این کار آنها را کمتر حساس کند چه؟
این یک موضوع بزرگ است، اما امروز ما آن را ذره ذره تجزیه می کنیم تا واقعاً به این موضوع بپردازیم که چرا اجازه دادن به بچه ها با سلاح های اسباب بازی چیزی نیست که ما باید از آن بترسیم.
اگر همیشه به بازی با کلت اسباب بازی c20 اجازه میدهید یا اگر در محیط شما یک «نه» مطلق است، این مقاله میتواند به شما کمک کند تا این نگرانیها یا باورهای اصلی را در متن قرار دهید و به شما اطمینان دهد که بازی با اسلحه اسباببازی تمام چیزی نیست که ساخته شده است.
من با جفری گلدشتاین، استاد و محقق پرخاشگری و درگیری در دانشگاه اوترخت، و مایکل تامپسون، روانشناس بالینی و نویسنده رشد کودک گپ زدم تا دقیقاً بفهمم چرا سلاح های اسباب بازی بخشی عادی و بی توجه از رشد کودک هستند.
توجه به این نکته مهم است که سیاست های مربوط به داشتن سلاح گرم واقعی در سراسر جهان متفاوت است. این مقاله از دیدگاه اروپایی نوشته شده است، جایی که داشتن سلاح گرم واقعی معمول نیست.
بنابراین، بحث در مورد اسلحههای اسباببازی و سلاحهای اسباببازی با این ایده نوشته شده است که خطر کمی وجود دارد که سلاحهای تقلبی به اشتباه بهعنوان سلاحهای واقعی تفسیر شوند، یا ممکن است جان افراد را به خطر بیندازند.
آیا تفنگ های اسباب بازی واقعا کودکان را پرخاشگر می کند؟
این یکی از مهمترین نکات برای شکستن است. برای پاسخ به این، باید در مورد نیت کودکان فکر کنیم: همانطور که جفری گلدشتاین اشاره می کند، تفاوت زیادی بین بازی کردن و آسیب رساندن عمدی به کسی وجود دارد.
او می گوید: «کودکان می دانند که بازی پرخاشگرانه با رفتار پرخاشگرانه یکسان نیست. “کلید در نیت رفتار کودک است.”